din." And again he flashed his boyish smile and the dimples below his cheekbones appeared.

"Oh I'm so sorry. Napagtripan ka pa tuloy namin that time and you were having an issue pala. My apologies talaga."

"No problem. Guess we're even now?"

Tumango si Celine smiling. That dinner started the friendship and di nila alam ang nangyari pagkatapos kasi they just found out na they were already in a relationship. They couldn't even pinpoint kung kelan sila nag-umpisa.

Isang mahinang katok ang narinig ni Miguel. And when the doorknob opened, may isang lalaking sumungaw.

"Is it ok to come in?" tanong nito.

Tumango lang si Miguel at hinayaan ang lalaking pumasok.

Tulog si Celine at nakatalikod sa kanila kaya di nito alam kung sino ang dumating.

"How is she?"

"I don't think she's well. Ngayon pa lang yan nakatulog. Ang sabi ng yaya niya ay di daw siya kumakain o natutulog. Lagi lang daw tulala." That thought made Miguel took a deep breath to control his anger.

Bumuntunghininga ang kausap ni Miguel. Tumayo si Miguel sa pagkakaupo sa gilid ng kama ni Celine at tinapik ang balikat ng bagong dating.

"Maiwanan muna kita. May pupuntahan lang ako. I don't know if it's appropriate and just but I know you can help her this time." At nagpaalam na rin ito.

Tango lang ang isinagot ng bisita at dahan dahan itong lumapit sa kama kung saan natutulog si Celine.

Masusi nitong tiningnan si Celine and it broke his heart to see her in this condition.

Gumalaw si Celine at nag-iba ng side sa pagtulog. Unti-unti nitong naibuka ang mga mata at tila inaaninag kung sino yung lalaking naka-upo sa kanyang kama. At nung mapagtanto kung sino ito ay biglang bumangon si Celine at muling umiyak at niyakap ang lalaki.

"Philip, I'm glad you're here!"

"Hush now Princess. Everything will be alright. I promise you." At niyakap na rin nito ang dalaga.

Chapter 23:

"Mariel naman, aayusin ko na naman ang gown mo. Ang luwag na naman." Di na maiwasang himutok ni Mommy Cha. Pang-limang beses na kasi niyang sinikipan ang wedding gown ni Mariel at ito na naman maluwag na naman. "Nagdidiet ka pa ba?"

Umiling lang si Mariel pero di nito tinggal ang malaking shades na nakatakip sa mga mata.

"At ano ba naman yan, nasa loob na tayo't nakashades ka pa rin. Tangalin mo nga yan." Akma nitong kuhanin ang sunglasses na nakatakip sa mga mata pero pinigilan siya ni Mariel pero nahablot na ito ni Mommy Cha.

"Oh my God! What happened to you girl?" manghang sambit nito.

Muling kinuha ni Mariel ang shades at muling sinuot.

"Ladies, iwanan niyo muna kami. Wala munang tatawag ha." pagbibigay instructions nito sa mga staff niya na nandun at tinulungang hubarin kay Mariel ang maluwag na gown at muling inilock ang pintuan. Nasa isang room sila kung saan finifit ang mga wedding gown.

Muling tinangal ni Mariel ang sunglasses nung sila na lang ni Mommy Cha ang naiwan at dun na bumuhos ang kanyang mga luha.

Niyakap ni Mommy Cha si Mariel at hinayaan munang ilabas ang saloobin.

"Sorry, sorry Mommy Cha. Nabasa tuloy ang damit mo." Sabi ni Mariel habang pinupunasan ang nabasang blouse ng huli.

"It's ok Mariel. Matutuyo din yan. What is not ok is you. Com'mon speak up. What is wrong?"

Bumuntunghininga si Mariel bago nagsalita.

"You don't seem to be alright talaga. Are these just wedding jitters or mas malaking problema pa?"

Pinahiran ni Mariel ang mga luha pero sige pa rin ito sa pagtulo kaya hinayaan na lang niya.

"Mommy Cha... I'm so confused na! This is not obviously a wedding jitter. It's beyond that." Simulang paglalahad nito. Kinuwento nito ang pagtatagpo nilang muli ni Simon at yung feeling niya towards dito.

"Bakit di ka sumama sa kanya kung ganun? Magpapakasal ka pa rin ba ka Miguel? Don't you think that's unfair for both of you or should I say the 3 or 4 of you?"

"I know. Kaya nga gulong gulong ang isip ko. My heart is telling me not to get married but my mind is telling me otherwise. Miguel is a good man Mommy Cha."

"No doubt that he is pero ang tanong eh, mahal mo nga ba siya more than Simon?"

Hindi naka kibo si Mariel sa tanong ni Mommy Cha. Sapol na sapol siya sa tanong nito.

"Alam mo Mariel, it's obvious that your heart is working faster now than your mind. Your heart is overpowering your mind. Ang sa akin lang, lifetime commitment ang marriage. What guarantee will you have na you'll be happy with someone dictated by your mind instead of your heart?"

"Nakausap mo na ba si Miguel?"

Umiling lang si Mariel.

"Mamaya pa kami magkikita for the final meeting with the coordinators and after that, sa wedding day na."

Napabutunghininga din Mommy Cha at hinawakan ang kamay ni Mariel.

"Mariel, gaya ng sinabi ko dati, ikaw lang makakasagot ng lahat ng ito kung ano talaga ang gusto mo and don't let anyone dictate you kasi baka pagsisisihan mo ang lahat in the end. You still have 4 days to really think about it. Try to weigh things on what will make things better and most importantly, what will make you happy."

Niyakap ni Mariel si Mommy Cha. "Thank you so much Mommy Cha. I'll think and reflect on what you told me. For whatever or wherever this will lead me, malaki pa rin ang pasasalamat ko sayo lalo na sa mga gulong ginagawa ko sayo." And she let out a shy smile.

"Ano ka ba! Oks lang yun. What are friends for di ba. Hay nako girl ang haba talaga ng hair mo. Pwedeng akin na lang yung hindi mo pipiliin?"

"Sira!" at di na naman nakaligtas si Mommy Cha sa hampas ni Mariel.

"Ay grabeh ka naman kung makahampas Te. Baka di ko maayos yung gown mo nito kasi imbalido na ako! Naman eh!"

At nagtawanan na rin ang magkaibigan. Makalipas ng ilang minuto ay muling sinuot ni Mariel ang shades at nagpaalam na kay Mommy Cha.

On her way out ay nakasulong at nasagi niya ang isang babaeng di tumitingin sa dinadaan dahil may kausap ito sa phone.

"Sorry" simpleng paghingi ng paumanhin ni Mariel sa nasagi.

"Oh sorry din. Di kita nakita... Mariel?"

Napatingin si Mariel sa nasagi. "Hi Willow. Nice to see you here."

"Oh my gulay. Ang payat payat mo na. Nakakaingit ka naman." Makahulugang sambit ni Willow.

Isang tipid na ngiti lang ang ibinigay ni Mariel at muli itong nagpaalam.

"Mommy Cha!!!!" excited na sambit ni Willow pagkakita dito at bigla itong nagbeso. Ganun si Willow, she's bubbly and kikay. "Ready na ba ang damit ko?" excited na sambit nito.

"Ayan na po kamahalan." Sabay turo sa damit na pula na nakahang sa clothes rack.

"I like I like!" at napapalakpak pa ito na parang bata.

"Hay ewan ko sayo. Para kang lukaret talaga! Pulang pula ang susuotin mo sa kasal nina Miguel at Mariel. At di lang pulang-pula ha, bloody red at papansin talaga ang design!" sabi nito na naka ikot mata.

"Oo naman! Aagawan ko ng eksena ang bride! Who knows baka sa akin pa maikasal si Miguel!" sabay kindat pa nito.

"Baliw ka talaga ano!" Tumawa man si Mommy Cha pero kinakabahan talaga siya sa maaring mangyari sa linggo.

Chapter 24:

Kanina pa tahimik si Miguel habang pareho silang nakikinig sa head coordinator nila while she is discussing on the final details of their wedding.

Habang nasa kalagitnaan na ng briefing ay sumabad si Miguel bigla.

"By the way, tangalin niyo na ang name ni Celine sa entourage."

Ikinagulat ni Mariel ang tinuran ni Miguel na iyon at biglang nagbigay sa kanya ng kaba.

"Bakit?"

"She needs to take an emergency trip abroad lang."

She tried asking Miguel for the real reason sana but she can sense that Miguel doesn't want to talk about it kaya she shut her mouth.

Nung matapos ang meeting ay tahimik silang umalis dalawa ni Miguel. She thought that they were still going to have dinner or watch a movie like they used to do pero laking gulat niya nung patungo sa tinitirahan niya ang tinatahak ng kotse nito.

It's two days to go before they're getting hitched at bukas napag-agreehan nila na di na sila magkikita hanggang sa araw ng kasal.

Miguel parked the car but didn't move. Kahit nakastandby na ang makina ng sasakyan ay di ito gumalaw.

It's an awkward moment for Mariel. Di na rin niya natiis at hinawakan niya ang braso nito.

"Miguel..."

"Why are you marrying me Mariel?"

"Ha? Anong klaseng tanong yan Hon." Pag-iiwas niya sa tanong nito.

"Answer me honestly. Why are you marrying me?" may diing pagkakatanong ni Miguel and this time ay tinititigan siya nito pero hindi makatingin ng maayos si Mariel.

"Hay nako ewan ko sayo, akyat na ako." At akmang aalis na si Mariel pero pinigilan ni Miguel ang braso niya.

"Miguel ano ba, let me go."

"Answer me Mariel. Be honest with me for the last time."

Huminga ng malalim si Mariel. She's trying to formulate her answers. Iba pa rin kasi ang sinisigaw ng puso sa utak niya.

"I am marrying you kasi iyon ang nararapat!"

"Oh my God! I hope I gave him a good answer." Piping sigaw ng isip ni Mariel.

Miguel sign at tumungo. He closed his eyes tightly and was trying to calm himself. He slowly released his hand and asked her to go up to her unit.

"Akyat ka muna Hon. Let's talk some more and have dinner upstairs please." Pagsusumamo ni Mariel kay Miguel.

Umiling lang si Miguel at muli siyang tinitigan. Pinalandas ni Miguel ang kamay sa kanyang buhok hanggang sa kanyang mukha. He's half smiling but Mariel could see sadness in his eyes.

"Bakit?" di nakatiis si Mariel na magtanong. She felt so conscious sa ginagawa ni Miguel or baka mas tamang sabihing nakukunsensya siya sa kabaitan ni Miguel.

"I am not really a romantic person Mariel. I am not the showy type. Pero iisa lang tiyak ko sa sarili ko. Mahal na mahal kita."

Mariel was about to say something pero pinigilan ni Miguel ang bibig niya sa pagbuka at nagpatuloy itong magsalita.

"I will do everything in my powers to make you happy... everything.... Go upstairs na. See you in the church."

"Miguel..."

In one quick swift, Miguel cupped her faced and gave her a passionate kiss. She tried responding to the kiss but it seems that something is stopping her. Miguel tried so hard to let her response but he stopped nevertheless.

"Good-bye Mariel."

Tumango lang si Mariel at dali-daling bumaba sa sasakyan at mabilis na tinungo ang elevator dahil nagbabadya ng bumuba ang kanyang mga luha.

Hindi umalis si Miguel hangga't di nakasakay ng elevator si Mariel. Huminga ito ng malalim bago pinaandar ang kotse. He wiped his face and his eyes because dun pa lang niya natantong may mga butil ng luha na palang lumalandas sa kanyang pisngi.

Chapter 25:

Nagsend siya ng text pero di ito sumasagot. Sinubukan niyang tawagan ito pero unattended ang cellphone.

"Hon, are you alright? Please call me."

She felt so alone. Her family is billated in some hotel and she's supposed to be getting ready and to be taking some rest pero hindi niya magawa. She's so restless at mapa sa hanggang ngayon ay di pa rin siya kumbisido kung tama ba ang gagawin o hindi.

Nabuhayan siya ng loob nung tumunog ang message tone ng cellphone. Dali-dali siyang tumakbo para tingnan ang nakacharge na phone.

"Bee..." unregistered man ang naka paskel na number ay alam niya kung kanino galing ang text kasi iisa lang ang tumatawag sa kanya ng ganun.

Literally ay biglang tumigil ang pagtibok ng kanyang puso. Muling tumunog ang kanyang cellphone. Same number pa rin ang nakaregister.

"Bee, please follow your heart."

And another text. "Huwag nating palampasin ang pangalawang pagkakataon."

And again...

"Why did we meet again after 10 years. It's a sign Bee. It's our destiny that's knocking our doors. You are my destiny as I am yours."

At marami pang sumunod. Sunod sunod iyon. Hilam na sa luha ang mga mata ni Mariel pero hindi pa rin siya sumasagot. She continued reading Simon's texts to her.

"I cannot afford to lose you again Bee. Please..."

"Bakit kinakailangang makita pa kitang muli and only to lose you again?"

"I love you so much Bee. I love you then and now and I'll love till eternity."

Tuluyan ng napahagulhul si Mariel at napasalampak siya sa kinatatayuan at napaupo. She can't control her tears from flowing. Gusto niyang magwala. Gusto niyang sumigaw. Gusto niyang....

"Aaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrggggggggggggggggggg!!!!!!"

***********************************************************

Nakaupo lang siya sa tagong sulok ng bar na iyon. He's drinking scotch on the rock. Nasa harap niya actually ay isang 750ml na Johnny Blue. Kalahati na ang laman ng inuming iyon. Sunod sunod ang pagtunga niya ng baso.

"Hey Girl, he's all alone. Go get him!"

"It's alright. I'm contented looking at him."

"Are you crazy? He's all alone and this is your opportunity. Com'mon! Go and get him!"

She chickened out pero nabuyo pa rin siya ng mga kaibigan para lapitan ito.

Huminga siya ng malalim bago lumapit sa lalaking naglalasing.

Busy ang lalaki sa pagtetext kaya di siya nito napansin.

"Hello handsome." Malambing na pinalandas niya ang mga kamay sa braso ng lalaki.

Tumigil sa pagtetext yung lalaki at nag-angat ng ulo at pilit inaaninag kung sino ang lumapit sa kanya. Pagkakita sa kanya ay deadma lang ito bumalik sa pagtetext.

"Are you waiting for some company?"

Natigilan na naman sa pagtetext ang lalaki at palinga-linga bago nagsalita. "Do I look like I have some company?" sarcastikong sabi nito.

"Just checking." At nginitian niya ito na malandi.

"Why are you all alone?"

Inilapag ng lalaki ang hawak ng cellphone at hinarap siya. Masusing tiningnan from head to foot. She's wearing as sexy at maiksing black dress with her hair up in a pony tail showing her long and slender neck with matching red luscious lips.

Hindi nakalampas sa kanya ang pangiwi ng kaharap at tila di nagustuhan ang kanyang appearance.

"Must you wear that?" turo nito sa damit niyang maiksi at mahaba pa ang ukab sa harapan.

"What wrong with what I'm wearing loverboy? Other men find it sexy."

"Huh? Sexy? You call that sexy? Maybe slutty!"

She was taken a back of what he said but di niya pinapakita dito.

"Slutty? Seriously..." she said in mischievous smile.

Masusi siyang tiningnan muli nito. Dahil siksikan ang bar na iyon ay bigla na lang siyang napasubsub sa lalaki dahil sa pagcut ng isang waiter sa bar. She landed in between his legs and her breast to his chest.

May napansin siyang nagreact sa lower portion ng katawan ng lalaki na pareho nilang ikinatigil at nagpatingin sa isa't isa. She tried to regain her composure at akmang lalayo sa lalaki pero nakita na lang niyang she's being enveloped by his embrace.

Ang kamay ng lalaki at nagawi sa kanyang buhok and he let go of her ponytail at biglang bumagsak ang kanyang long and silky hair sa kanyang balikat. Maya-maya lang kumuha ang tissue ang lalaki at pinahiran ang kanyang mapupulang labi.

"There, that's ore I like it. Classic!" at bago pa siya makapag-react ay nacapture na nito ang kanyang nakaawang na mga labi.

Dahil sa pagkabigla ay di niya nagawang makatugon sa halik ng lalaki. At dahil sa inaakalang katuuran, the guy deapened his kisses to her and pulling her closer to him... to his body... particularly to the lower part of his body na buhay na buhay sa pagkakataong iyon.

Parang natauhan siya at pinantayan ang kahangahasan ng lalaki. They're practically kissing each other roughly and they couldn't careless kung sino man ang nakakakita sa kanila.

"Let's get out of here." He whispered to her ears.

He left her no choice. He drag her out of the bar at mabilis nitong pinahahurut ang sasakyan papalayo sa lugar na iyon.

"What was that?" na shock na sambit ng mga kaibigan ng babae.

"That was really crazy. Didn't expect it to be like that. Whew! That was so hot!"

**************************************************

Masakit ang mga mata at masakit din ang ulo ni Miguel nung siya'y gumising. Parang galing siya sa isang gyera na di niya maintindihan dahil sa panghahapo ng katawan at sa pagod na nadarama.

Umupo siya sa kama at unti-unting binubuksan ang nanakit na mata. May gumalaw sa katabi niya kaya natutuk duon ang kanyang attention. Tumambad sa kanya ang babaeng may mahabang buhok.

He looked stunned of what he see. What is a girl doing in his bed? Pilit niyang inaalala kung ano ang nangyari nung nagdaang gabi and all he can remember is him drinking alone in the bar.

The sleeping woman was facing her back on him kaya dahan dahan niyang hinawi ang buhok nito upang malaman kung sino ang nakaniig nung nagdaang gabi.

And he got the shock of his life to see that the lady who was with him last night was the last person he wants to get laid with. She simply spells trouble!

"Willow! Damn!" Naihilamus na lang ni Miguel ang mga kamay sa frustration na nadarama.

Chapter 26:

"What is the meaning of this Willow?" Galit na sambit ni Miguel sa dalaga.

Napabalikwas ng bangon si Willow nung marinig ang dumadagungdung na boses ni Miguel. Napatingin ito kay Miguel na tila disoriented kung saan siya. Dahil sa biglang pagbangon nito ay nalaglag ang kumot na nakatakip sa hubad nitong katawan.

"Miguel..."

Her breast are exposed before his eyes. May biglang gumalaw sa katawan ni Miguel kaya napamura ito at iniiwasang mapadako ang mga mata sa harapan ni Willow. Dun pa lang natanto ni Willow ang kalagayan kaya dali dali niyag tinakpan ang sarili.

Samantala si Miguel ay biglang tumayo kaso di nito magamit ang comforter that he's sharing with Willow kaya tumayo itong hubo't hubad at patakbong pumunta sa banyo na tinatakpan ang kaselanan.

Napangiti si Willow sa nakita.

"Ang cute talaga ng mokong na ito kahit suplado!" napangiti si Willow sa iniisip pero biglang nalungkot ito nung maalalang mamayang hapon na pala ang kasal nito. Ang masayang mukha ni Willow ay napalitan ng lungkot at may mumunting mga luha na ring dumadaloy sa pisngi niya.

Pinahiran niya ang mga luha at tumayo at nagsimulang hanapin ang mga damit na nagkalat. She couldn't find her undies. Napa-upo siyang muli sa kama dahil sa frustration pero biglang nabuhayan ng loob nung makita ang hinahanap pero nung makita ay namangha nung nakitang napigtas pala ang thong niya.

Napailing siya nung maalala gaano sila kawild ni Miguel kagabi. She sigh and concluded that she might really have to go home without it mamaya.

Lumabas na ang bagong ligong si Miguel sa banyo. He's dressed in casual khaki shorts and white polo shirt.

"Get dress and I'm taking you home." Matigas na sambit ni Miguel kay Willow habang nagsusuklay ito.

Walang kibo siyang pumasok sa banyo at tahimik na nagbibihis. Naghilamos siya para mawala ang trace na kanyang pag-iyak.

Makalipas ng ilang sandali ay lumabas na rin siya ng banyo. Nadatnan niya si Miguel na nakatingin sa labas ng bintana.

"Miguel..."

Lumingon si Miguel kay Willow. Dun palang nasilayan ni Miguel si Willow in a fresh look. She has no make-up yet she looks pretty like this. Pero nagpang-abot na naman ang kilay ng huli nung mapansin ang damit na gamit nito.

Walang kibong pumasok ulit si Miguel sa banyo ay may kinuha sa closet. Paglabas nito ay may bitbit na itong puting longsleeves.

"Here wear this.